به نقل از «ایسنا»

ادامه کاوش های محوطه ویرانشهر فاروج با همکاری موزه لوور پاریس

تاریخ انتشار: ۱۱ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۱۸۹۰۰

ایسنا/خراسان شمالی کاوش‌های باستان‌شناسی محوطه ویرانشهر واقع در ۱۰ کیلومتری شمال شهرستان فاروج استان خراسان شمالی، به سرپرستی مشترک «میثم لباف خانیکی» عضو هیأت علمی گروه باستان‌شناسی دانشگاه تهران و «روکو رانته» پژوهشگر باستان‌شناسی موزه لوور پاریس از سر گرفته شد.

معاون میراث‌فرهنگی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان شمالی در گفت و گو با ایسنا اظهار کرد: ویرانشهر فاروج، مرکزیت سیاسی و اقتصادی دره اترک در دوران اشکانی و ساسانی بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

محمدرضا قهرمانیان با بیان اینکه فصل پنجم کاوش‌های باستان‌شناسی محوطه ویرانشهر شهرستان فاروج از دیروز به سرپرستی «میثم لباف خانیکی»، عضو علمی گروه باستان‌شناسی دانشگاه تهران و «روکو رانته»، پژوهشگر باستان‌شناسی موزه لوور پاریس از سر گرفته شد، اظهار کرد: بررسی و کاوش باستان‌شناسی این محوطه که از سال ۱۳۹۸ آغاز شده، نشان داده که ویرانشهر در دوران اشکانی و ساسانی مسکون و در ناحیه دره اترک دارای مرکزیت سیاسی و اقتصادی بوده است.

معاون میراث‌فرهنگی خراسان شمالی ادامه داد: بر اساس بررسی بقایای معماری و شواهد سطحی، برج‌هایی به فواصل متوالی در طول دیوار تعبیه شده بود و سازه‌های معماری خرد و کلان در داخل محوطه برپا بوده‌اند که امروزه به‌صورت تپه‌ماهورهای نامنظم در پهنه محوطه قابل مشاهده‌اند.

قهرمانیان افزود: این سکونتگاه به وسعت ۱۴ هکتار با دیواری دفاعی محصور می‌شده و در گوشه شمالی آن، بخش محصور دیگری قرار داشته که احتمالاً به‌عنوان ارگ، مقر حاکمان این سکونتگاه را تشکیل می‌داده است.

او با بیان اینکه در نتیجه کاوش فصل جاری، ساختار دروازه شامل معبر ورودی و برج‌های مکعب‌مستطیل شکل جانبی مورد شناسایی قرار گرفت، گفت: کاوش باستان‌شناسی در تپه جنوبی نیز نشان داد که در این بخش از محوطه بنایی یادمانی با کاربری مذهبی یا حکومتی برپا بوده و ساختار آن از دیوارهایی خشتی به پهنای ۳ متر بهره می‌برده است.

معاون میراث‌فرهنگی خراسان شمالی با اشاره به اینکه گمانه‌زنی در بخش میانی محوطه ویرانشهر از وجود بقایای معماری در این ناحیه از محوطه پرده برداشت، افزود: نتایج مقدماتی کاوش فصل چهارم محوطه ویرانشهر حاکی از آن است که این سکونتگاه به فراخور اهمیت سیاسی و دفاعی دره اترک در دوره اشکانی و ساسانی یکی از مهم‌ترین مراکز جمعیتی ناحیه شمال شرق ایران محسوب می‌شده و شاهد رویدادهای تاریخی تعیین‌کننده‌ای در این منطقه بوده است.

قهرمانیان در پایان افزود: ادامه کاوش‌ها در این محوطه تاریخی، اطلاعات ارزنده‌ای در باب تاریخ معماری ایران و نیز سنت‌های سفالی خراسان در دوران تاریخی را در اختیار پژوهشگران قرار خواهد داد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: خراسان شمالی استانی اقتصادی محوطه ویرانشهر فاروج موزه لوور استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری استانی علمی و آموزشی استانی ورزشی استانی سیاسی زنجان استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری محوطه ویرانشهر خراسان شمالی باستان شناسی میراث فرهنگی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۱۸۹۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف معماری ۴۵۰۰ ساله در شرق ایران

تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستان‌شناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهم­ترین یافته‌های آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است.   به گزارش ایسنا، حسین سرحدی، عضو هیأت علمی دانشگاه زابل، که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاه‌نگاری محوطه پیرزال را بر اساس یافته‌­های سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است.   او اضافه کرد: کاوش‌های اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمان­‌ها یا خانه­‌های دیگر مرتبط می‌کرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشان­دهندۀ توسعۀ ساخت­ و­ ساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است.   در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفال‌هایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرک‌ها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد.   باستان‌شناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام داد و ستد محلی کشف کرده‌اند که استقرار در این مکان را با سایر محوطه‌های اطراف برقرار می‌کرد. این کالا‌های مبادلاتی به گمان باستان‌شناسان شامل ظروف سنگی، جانورانی همانند گاو، گوسفند و گندم و سایر ملزومات زندگی در آن دوران بوده است. به نظر آن‌ها، مبادلۀ اشیاء سنگی همچون پیکَرَک‌ها و ظروف مرمرین در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است.   سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: بنا به یافته‌های سطحی، به نظر می‌رسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپه‌های متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است، که تاریخ و کیفیت آن هنوز از مسائل مورد بحث باستان‌شناسی جنوب شرق ایران به شمار می‌رود. کانال عصر ایران در تلگرام